دوره‌ای در معجزات | ۲۳ فروردین ۱۴۰۳
۲۳ فروردین ۱۴۰۳
دوره‌ای در معجزات
استفادهٔ نفس از زمان چقدر دلگیر و ناامیدانه است!و چقدر وحشتناک!زیرا در زیر اصرار متعصبانهٔ آن بر یکسان بودن گذشته و آینده، تهدیدی موذیانه‌تر برای صلح نهفته است.نفس تهدید نهایی خود را اعلان نمی‌کند، زیرا می‌خواهد که پرستندگانش همچنان باور داشته باشند که می‌تواند به آن‌ها گریز را ارائه دهد.اما باور به احساس گناه قطعاً به باور به دوزخ منتهی می‌شود، و همیشه چنین می‌شود.تنها راهی که نفس اجازه می‌دهد تا ترس از دوزخ تجربه شود، آوردن دوزخ به اینجا است، اما همیشه به عنوان پیش‌مزه‌ای از آینده.زیرا کسی که خود را سزاوار دوزخ می‌داند نمی‌تواند باور کند که مجازات به صلح ختم خواهد شد.
